-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:34285 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

ارتباط امام زمان(ع) با ذي طوي و رضوي چيست؟ و چرا اين دو مكان بالخصوص در دعا ذكر شده است؟
ارتباط آن حضرت با اين دو مكان مانند ارتباط ايشان با ساير اماكن مقدسه و متبركة ديگر است كه پرستش و عبادت خدا در آن اماكن فضيلت دارد، مثل مسجدالحرام و مسجد مدينه طيّبه و مشهد غروي حسيني و مسجد كوفه و سهله كه معلوم شده است حضرت در اين اماكن رفت و آمد دارند و اين دو مكان را نيز بواسطة اين دو خصوصيت در دعا نام مي‎برند زيرا چنانچه از بعضي اخبار استفاده مي‎شود، در غيبت صغري و كبري كوه رضوي نيز يكي از مقامات آن حضرت و از اماكني است كه گاهي آنجا تشريف مي‎بردند. (غيبت شيخ، ص 103 ـ بحاالانوار ج 22، ص 267 ـ مصابيح الانوار، ج 2، ص 345.)
و نكتة اين كه، اين دو مكان در اين دعا نام برده شده علاوه بر اينكه ممكن است اشاره به اشتباه كيسانيّه در تعيين مهدي باشد و اينكه آن موعودي كه همه در انتظار ظهور او با هم شريكند از عترت پيامبر و از اولاد علي و فاطمه و فرزند امامان و حجّتهاي الهي است ـ نكته‎اي ادبي است؛ زيرا در مقام ندبه و اظهار تأثر از بي‎اطلاعي از جا و مكان آن حضرت ذكر اين دو مكان مناسبتر و در قلوب نافذتر است تا اماكن ديگر، مانند خانة آن حضرت در سامرا يا مسجدالحرام يا مسجد پيامبر(ص) مثل اينكه محبوب سفر كرده‎اي را اگر بخواهيم ياد كنيم و از سوزش آتش هجران و فراق او بناليم و از بي‎خبري از حال و جا و مكان و آسايشگاهش اظهار نگراني كنيم، سراغ آن مسافر عزيز را در كوه و بيابان و دريا و هوا مي‎گيريم نمي‎گوئيم «نمي‎دانيم اكنون در كجائي، به منزل رسيده‎اي، يا در بستر خواب آرميده‎اي يا در اطاق كنار جويبار و سبزه نشسته‎اي؟» زيرا اين مضمون‎ها ندبه را تسكين مي‎دهد بلكه مناسب اين است كه بگوئيم «نمي‎دانيم اكنون در كجايي، در حال حركتي يا در بيابان و در كوه و دور از آبادي ناراحت و تنها هستي؟» بر حسب بلاغت و تكلّم به مقتضاي حال، بايد اينگونه جمله‎ها، در حال ندبه آورده شود و ذوق سليم و طبع مستقيم و مأنوس با ادب اين نكات را درك مي‎كنند و ممكن است كه ذكر اماكني مثل رضوي و ذي طوي براي اشاره به اين باشد كه همة مكان‎هاي مقدس، حتي ذي طوي و رضوي هم كه مورد نظر كيسانيّه بوده، تحت تصرف امام و آمد و شد آن حضرت هستند. و احتمال ديگري نيز بعد از اين سه احتمال هست و آن اين است كه مراد از ذي طوي چنانچه از «اخبار مكّه المشرفة» هم نقل شده خود مكة معظمه ومراد از رضوي مدينة طيّبه است. به هر حال، ذكر اين دو مكان در مثل اين دعا به رعايت اين‎گونه نكات ادبي يا معنايي است و به هيچ وجه متن آن را سست نمي‎سازد.

امامت و مهدويت ج 1- فروغ ولايت در دعاي ندبه
آيةالله لطف الله صافي گلپايگاني

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.